In 1476 was Christina Wilmots de eigenares van dit pand. De goudsmid Willem bezat het in 1479. Joannes Maichs, die in 1532 deken was van de Lieve Vrouwebroeders, had het in 1493 in zijn bezit. Zijn dochter Geertruide bezat het in 1536; drie jaar later droeg zij het over aan Joannes Momfels den Jonge, echtgenoot van Grietken Bormans. Hun dochter Maria, gehuwd met Hendrik Greven, was er in 1556 de eigenares van, samen met haar zuster, echtgenote van Hendrik van Hilst. Beide zusters verkochten het voor 19 gulden 8½ st. brabants jaarlijks aan Kenen Wynrickx (Wynrox). Christiaan Wynrix bezat het van 1567 tot 1579. In 1582 werd het verkocht aan Lucia Gelibbeek, van wie het in 1588 naar Hendrik Brants overging.

In 1603 droeg Brants het huis over aan Geert Bolgry; diens zoon erfde het in 1616. Deze laatste verkocht het in 1618 aan Merten Muyteneers. Oud-burgemeester Hubert Hauben bezat het in 1656. Daarna kwam het in handen van Lambert Geerts en later van de familie Stellinwgerff.

Op 30 mei 1744 werd het voor 100 patakons en 40 gulden rente door Adam Stellingwerff en Mathijs Schoenaerdts-Stellingwerff, advocaat, stadhouder en schepen van de Leenzaal en van de Ryxerstadt st. Truyen verkocht aan Gaspart van Caulille-Creyns. Christina van Caulille erfde het van haar vader Gaspart. Zij trad eerst in het huwelijk met Joês Guffens en na diens dood met Joês Bauten. De erven van Joês Guffens bezaten het huis tot bij het uitbreken van de Franse Revolutie.

Uit: Hasselt intra muros (1989), p. 200.