You are here
Description
Kunstschilder François Joseph Damien werd in 1879 geboren in Noville-les-Bois in de provincie Namen als zoon van Franz, een talentvol maar te bescheiden kunstschilder.
Jos Damien kreeg de eerste schilderlessen van zijn vader. Later volgde hij opleiding aan de Academie in Luik en aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen. Hij voltooide zijn studies in Parijs op verscheidene ateliers, waardoor hij voeling kreeg met de verschillende kunstmiddens. In totaal maakte hij een studietijd van liefst 11 jaren door. Uit die tijd zijn nog vele oefeningen en schetsboeken bewaard gebleven. Zij bewijzen dat hij een talentvol tekenaar was met veel zin voor details. Een geboren miniaturist? Integendeel. Aanvankelijk beoefende hij het muurschilderen, o.m. in de parochiekerk van Halen, waar hij woonde na zijn huwelijk in 1904 met Maria Thiery, en wandpanelen in de zalen van de Provincieraad van Limburg in Hasselt.
Het gezin - Jos, Maria en hun kinderen Madeleine (1905-1988) en Paul José (1909-1986) - vestigde zich in 1911 in Hasselt aan de Martelarenlaan. In die tijd schiep hij een nieuwe kunstvorm: hij beschilderde loshangende zijden doeken met grote historische taferelen waarvan de belangrijkste delen geaccentueerd werden met borduurwerk in zijde. Daarvoor zorgde zijn echtgenote, bijgestaan door enkele naaisters. Met zulke werken behaalde hij in 1912 een eerste prijs op de Concours International des Arts décoratifs in Parijs en in 1913 verwierf hij een gouden medaille op de Wereldtentoonstelling in Gent.
Het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog gooide echter roet in het eten. Hij werd weggevoerd naar Duitsland. Pas in 1915 kon hij zijn gezin opnieuw vervoegen. Vanaf dan veranderde zijn loopbaan: hij zou zich voortaan toeleggen op het portretschilderen. Al wie naam had in dit land ging voor hem poseren: o.m. politici, burgemeesters, generaals, magistraten, universiteitsprofessoren. In de jaren 1930 beleefde hij een hoogtepunt in zijn carrière toen hij werd uitgenodigd aan de Hoven in Laken en nadien in Luxemburg om de Koninklijke en prinselijke families te schilderen.
Buiten portretten schilderde hij ook park- en stadsgezichten, landschappen, stillevens en bloemstukken. Hij exposeerde herhaaldelijk in Hasselt, Brussel, Luik, Namen en Antwerpen, telkens met groot succes. Ook stichtte hij de kunstkring Ars Proba en was hij lid van de Heecrabbers.
Jos Damien vormde meerdere leerlingen, o.m. Charles Wellens en Anne Rutten, die ook zijn medewerkster werd tot in 1947.
In 1942 verliet hij definitief Hasselt en vestigde zich in Brussel. Hij overleed in Schaarbeek in 1973.