Jozef Victor Droogmans werd geboren in Hasselt in 1895. Hij liep school aan het Sint-Jozefscollege waar hij een bijzondere aandacht ontwikkelde voor de Nederlandse taal. Op 17-jarige leeftijd behaalde hij de Davidsfondsprijs voor een Nederlandse verhandeling. Hij trouwde met Maria Van Heers.

Droogmans werkte ondermeer als leraar in Sint-Truiden en op het provinciebestuur Limburg als kabinetschef van gouverneur Verwilghen en later van gouverneur Roppe. In 1929 werd hij aangesteld als bibliothecaris van koning Leopold III en later van koning Boudewijn. Zelf maakte hij een studie over het werk en het leven van Hendrik van Veldeke. Hij was ook secretaris van het Veldeke-comité en later werd hij voorzitter van de Vereniging van Limburgse Schrijvers.

Droogmans, leraar Offergelt en dr. Lyna richtten na de Tweede Wereldoorlog het Limburgs Cultureel Verbond op. Droogmans gaf ook les in Nederlandse literatuur, hij zetelde in verschillende examencommissies en schreef voor verschillende tijdschriften. Hij plaatste de Limburgse literatuur binnen het Nederlandse literaire landschap.

In 1976 kreeg Droogmans de Provinciale Prijs voor Letterkunde voor zijn producties en zijn inspanningen ten voordele van de Limburgse auteurs. In datzelfde jaar verhuisde hij naar Bilzen, Hasseltsestraat, waar hij overleed in 1982.

Droogmans schreef diverse artikels in De Gazet van Hasselt en omstreken, Minerva, Limburgsche Bijdragen, Limburg, De Spectator, De Tijdspiegel, Oostland, enz.

Publicaties:
* Alfons Jeurissen, de meesterlijke verteller van de Kempen (Hasselt 1874-Ekeren 1925) (1925);
* Hendrik van Veldeke, de eerste Dietsche dichter. Zijn leven en zijn werk (1928).

Van Droogmans wordt een collectie brieven en handschriften bewaard in het Letterenhuis.