Vlakbij de Diestersteenweg in Kermt-Centrum, staat een vrij grote kapel. Geregelde bezoekers kennen de kapel als 'Onze-Lieve-Vrouw-van-de-Voetbaan' of ook 'Onze-Lieve-Vrouw-op-'t-Grient', maar officieel is de welluidende benaming 'Onze-Lieve-Vrouw-Troost-der-Kleine-Kinderen'.

Het gebouw kwam er onder impuls van Jean Erard Foullon de Cambray (Luik 1609-Doornik 1668). Zijn broer, Servais Foullon, de latere abt van Sint-Truiden, schonk hem bij die gelegenheid een zeer mooi beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Loretto, een kunstwerk van de Luikse beeldhouwer Jan Delcour. Het zeer waardevolle beeld bleef tot voor enkele jaren in het kerkkapelletje bewaard, maar dan werd het, op nogal betwistbare wijze, door de eigenaar van de aanpalende gronden weggenomen.

Na de verovering van onze streken door Franse soldaten einde 18de eeuw, werd het kapelletje geregeld bestolen. Om daar beter weerstand tegen te bieden mocht een arme vrouw het kapelletje bewonen. Er werd toen voor haar een schouw gemetseld die vandaag nog steeds zichtbaar is. 

De kapel werd altijd druk bezocht door bedevaarders die van Hasselt naar Scherpenheuvel wandelden en hier hun eerste rustpunt vonden. Mgr. Antonius Casimir baron de Stockheim had dat opgemerkt en omdat hij zich het lot van de kapel aantrok, liet hij het merkelijk vergoten om de wandelaars onderdak te bieden.

Tot ver na de Tweede Wereldoorlog was de kapel ook het toevluchtsoord van jonge moeders met problemen, die vaak hun kleine kindjes meebrachten om beterschap af te smeken. Logisch gevolg daarvan was de oprichting van een broederschap in 1949: de broederschap van Onze-Lieve-Vrouw-Troost-der-Kleine-Kinderen.