Dit gebedshuis is gelegen op de hoek van de Steenberg met de Sasput. In een akte van het jaar 1838 staat het vermeld als de "Steenberghse kapel". Op het primitieve kadasterplan van 1842 staat het gebouwtje ingetekend midden op het kruispunt boven op de Steenberg. In die periode was het nog een simpele lemen constructie. Het verhaal wil dat jaren later een brouwer, die met zijn bierkar de draai te kort genomen had, er op inreed en het bouwwerk deed instorten. Nood breekt wet en de ruïne werd afgebroken. Omdat het lemen kapelletje een obstakel vormde voor het doorgaand verkeer nivelleerde men 'het puin' zodat de straat meteen kon verbreed worden.

De familie Groenendaels, die aan de overkant van de straat een hoeve uitbaatte, schonk in 1914 een stuk grond op de hoek met de Sasput om er een nieuw gebedshuis te bouwen. Ditmaal werd het een bakstenen gebouw van een travee diep, op een rechthoekige plattegrond met halfronde absis, onder een afgewolfd kunstleien zadeldak – later vervangen door pannen – met piramidale dakruiter. Het heiligdom is toegankelijk via een rondboogdeur met een bovenlicht in waaiervorm. Een kadasterschets van 1915 situeert het op zijn huidige plaats. Toen mejuffrouw Elisabeth Groenendaels omwille van haar gevorderde leeftijd niet meer goed te been was, kwam de pastoor zelf voor haar naar de kapel om er de mis op te dragen.

Het interieur van dit gebedshuis is vrij sober: een beeld van Onze-Lieve-Vrouw met een rozenkrans in de hand, twee bidstoelen en drie kleine knielbanken. Het oude Heilig-Hartbeeld, afkomstig uit de parochiekerk, werd er bijgezet. Soms werden er zelfs kruisen afgeschroefd van lijkkisten en in de kapel opgehangen.

Op meiavonden en bij de gedachtenis van de kruisplanting kwam het volk er samen om te bidden. Ook nu vinden deze bijeenkomsten plaats op een vrijdag in de meimaand. In september 1979 drongen zich dringend restauratiewerken op die op initiatief van de Chiro uitgevoerd zijn. 

Uit: Sint-Lambrechts-Herk / Warm aanbevolen (2011), pp. 54-55.