Frans Antoon de Méan, geboren in 1756 in Saive, was prins-bisschop van Luik van 1792 tot 1794.

Op 19 december 1785 werd hij door de paus aangesteld als coadjutor van prins-bisschop Constantijn Frans van Hoensbroek, een broer van zijn moeder. Op 16 augustus 1792 werd hij verkozen tot prins-bisschop. 

Zijn bewind werd onderbroken door de inval van Franse troepen op 28 november 1792 in de stad Luik, die hij net de dag voordien had ontvlucht. Na de herovering door Oostenrijkse troepen keerde hij op 21 maart 1793 terug naar Luik. Op 24 juli 1794 moest hij opnieuw vluchten voor de Fransen. Als prins-bisschop van Luik werd hij afgezet bij het Concordaat van 15 juli 1801.

Van 28 juli 1817 tot aan zijn overlijden in 1831 was hij aartsbisschop van Mechelen.