Stevoort ligt op de grens van de zandleemstreek en de Kempen in een vallei aan de rivier de Herk. Het is sinds 1977 een deelgemeente van Hasselt. De gemeente werd voor het eerst vermeld in een document uit 1136 als Steinvert (Germaans “Staina”, steen en “furdu”, doorwaadbare plaats).

Stevoort behoorde tot in de tweede helft van de 13de eeuw tot het domein van de graven van Loon. Daarna werd het in twee heerlijkheden opgedeeld: Klein-Stevoort, noordelijk gelegen van de Herk, volgde het Loonse of gewoonterecht, terwijl het zuidelijke gebied, Groot-Stevoort, de Luikse rechtspraak volgde. Op bestuurlijk vlak was Stevoort ingedeeld in drie wagens of gehuchten met elk een eigen burgemeester.

Tot halfweg de 19de eeuw was Stevoort een klein dorp met vooral bewoning rondom het dorpsplein. In 1877 telde Stevoort 1043 inwoners en 192 woningen, waarvan maar liefst zestien herbergen. In dezelfde periode werden de eerste verbindingswegen met de omliggende gemeenten aangelegd: de weg naar Kuringen in 1856, de weg naar Herk-de-Stad in 1871 en de weg naar Alken in 1876.

Van het begin van de 20ste eeuw begon Stevoort zich meer en meer te ontwikkelen. De Hasseltse deelgemeente is nu nog steeds een gezellige, landelijke gemeente. Ongeveer 4.000 inwoners leven er samen in 1.400 huizen op een oppervlakte van 1203 hectare.

Uit: Wandelen in Stevoort (2006)