You are here
Description
In 1858 werd de Société des Choeurs les Mélophiles in Hasselt opgericht door een aantal muziekliefhebbers met de uitdrukkelijke bedoeling het zingen in koor in de Demerstad naar een hoger niveau te tillen. Driemaal per week werd er gerepeteerd en in 1869 achtte men zich eindelijk klaar om voor het eerst deel te nemen aan een concert.
Reeds in 1862 echter werden de activiteiten van de vereniging gevoelig uitgebreid door de organisatie van letterkundige avonden, waar de leden over literatuur konden discussiëren. De vereniging heette voortaan de Société chorale et littéraire des Mélophiles.
Vrij snel evolueerden deze literaire avonden naar ronduit wetenschappelijke bijeenkomsten, waar diepgaande uiteenzettingen werden gehouden door specialisten terzake. In 1874-1875 verleende de Société chorale et littéraire des Mélophiles haar medewerking aan de stichting van een Association des sociétés scientifiques de la Belgique en werd zelf een van de eerste leden.
Heuse lessenreeksen werden opgezet rond landbouwwetenschap, kosmologie, elektriciteit, hygiëne, geologie, geschiedenis, archeologie e.d.m. Onder andere de auteur Charles de Coster, de professoren Henri Pirenne en Paul Frédéricq, de oud-burgemeester van Brussel Charles Buls en de egyptoloog Jean Capart reisden naar Hasselt af. Na verloop van tijd gingen de voordrachten gepaard met film- of diavoorstellingen en tentoonstellingen van kunstvoorwerpen en curiosa.
Sinds 1864 gaf de Société chorale et littéraire des Mélophiles een eigen Bulletin uit met daarin bijdragen over de meest uiteenlopende zaken en onderwerpen. Vanaf 1868 beschikten de Mélophiles ook over een eigen bibliotheek, die ze voornamelijk via schenkingen en een ruildienst rond het Bulletin verworven hadden. Contacten hierbij reikten tot ver over de landsgrenzen.
Daarnaast hield de Société chorale et littéraire des Mélophiles zich bezig met filantropie en nam enkele vernieuwende en opgemerkte initiatieven op het sociale vlak, zoals de oprichting van een schoolspaarkas in 1867 en een kinderkribbe in 1876.
De Société chorale et littéraire des Mélophiles wenste zich a-politiek en volkomen neutraal op te stellen, maar in werkelijkheid bleek ze al snel in liberale richting te evolueren. De Société chorale et littéraire des Mélophiles kwam steeds dichter te staan bij Les Vrais Amis - De Ware Vrienden en de Société Royale de Musique et de Rhétorique, er bestonden duidelijke banden met het Willemsfonds en de publicatie van het oorspronkelijk door J.V.B. Finoulst gedrukte Bulletin werd nadien toevertrouwd aan de liberale drukker Winand Klock en na diens faillissement in 1905 aan diens opvolger, François Olyff.
Tijdens de wereldoorlogen staakte de Société chorale et littéraire des Mélophiles haar activiteiten en zeker vanaf 1946 trad zij haast uitsluitend op als forum voor rondreizende theatergezelschappen.