* "(...) Nog voor de Tweede Wereldoorlog bracht Paesmans in Hasselt (ex-)alcoholisten samen in een eigen lokaal, eerst bij haarkapper Jelle, later in de oude Campinazaal in de Badderijstraat. Tijdens de oorlog bouwde hij «Broederhulp» uit, een actie waarbij allerlei goederen werden opgehaald en opnieuw verdeeld onder de behoeftigen. Na een bombardement lag de Campinazaal in puin en werden de gebouwen aan de Kanaalkom gekocht om er het «Volkstehuis» in onder te brengen: een alcoholvrij complex met ontspanningszalen en een 50-tal kamertjes voor thuisloze mensen. (...)" (3)

* 1949: "Vrijdagavond, te 19,30 u., had, in alle eenvoud de eerste steenlegging plaats van het Katholiek Volkstehuis te Hasselt, aan de Kolenkaai. / Een doodgewone arduinsteen werd op de hoek der Vaartstraat vastgemetseld en zal de hoeksteen worden van een reusachtig gebouw, dat volledig ten dienste zal gesteld worden der Hasseltse jeugd en bevolking en waar bewoners uit de ganse provincie welkom zullen zijn en een aangename ontspanning en culturele vorming genieten. (…) De ganse voorgevel, aan de kant der Kolenkaai, heeft ongeveer een breedte van 70 met. / Van de drie huidige gebouwen wordt begonnen met dat, gelegen aan de linkervleugel. / Op het gelijkvloers komt een ruime zaal van 8,5 m. op 23 m., die plaats biedt aan ongeveer 450 personen en die vooral zal dienst doen als turnzaal en conferentiezaal. (…) Aan deze linkervleugel wordt in de Vaartstraat een gebouw bijgevoegd, dat op ’t gelijkvloers als berg- en wasplaats zal dienen, op de eerste verdieping uit drie ruime lokalen zal bestaan en waarvan de tweede verdieping toegewezen werd aan de K.A.J. / In het middengebouw zal een club ingericht worden voor mannen en hun families, waar deftig vermaak verzekerd is. / Boven zullen kamertjes ingericht worden voor bedienden, die daar een thuis zullen vinden en verder nog enkele lokalen, die aan geïnteresseerde organisaties kunnen toegewezen worden. (…)" (5) // "(…) De bouwwerken vorderen goed, met een beperkte ploeg arbeiders. Weldra komt er versterking, zodat we mogen verhopen, dat nog dit winterseizoen de gehele inrichting op volle toeren zal draaien. (…) Het gehele complex, dat ruim 14 aren beslaat, zal bestaan uit een centraal middenblok, waarin zal ingericht worden: 1) Een thee-room, met lusttuin en vijver, voor familiale ontspanning. / 2) Een «Home», voor alleenstaande bedienden, en voor studenten van de Hogere en Middelbare scholen. / 3) Een 8-tal lokalen, die zullen dienen tot lees- en studiezaal; vergaderzalen voor alle katholieke, culturele en beroeps-verenigingen. / De linkervleugel, met de nieuwe achterbouw, zal bevatten: 1) Op het gelijkvloers: een ruime turnzaal, met stortbaden en moderne inrichting. Niet enkel de jeugd van Hasselt zal er van genieten, maar de plannen liggen ter studie om er een school voor monitors in Lichamelijke Opvoeding voor heel de provincie in te richten. Deze zaal zal ook bij gelegenheid dienst doen voor conferenties en feesten. / 2) Op de 1e verdieping worden 6 ruime speellokalen voorzien, voor de patronaatsjeugd (Chiro), en andere jeugdgroepen. / 3) De 2e verdieping bevat, naast de lokalen voor de K.A.J., een kapel met een ruim auditorium. / De rechtervleugel zal, wegens de enorme financiële lasten, dit jaar nog niet aangepakt worden. (…) Giften kunnen steeds gestort worden op postrekening 138890, van Caritas-Werken, Guffenslaan, 27, Hasselt. (…)" (6)

* 1950: "Men noemde het een waanbeeld, men noemde het gekkenwerk. Men vroeg zich af waartoe het dienen zou en het werd overbodig geacht. Hasselt had geen katholiek volkshuis nodig en Limburg nog minder: zo praatten oningewijden of kortzichtigen. / De andersdenkenden zwegen en kwamen pas uit hun schelp wanneer de stad Hasselt de ruime toelage van 100.000 fr. toekende. / (…) Met taaie volharding werd gewerkt en een prachtig gebouw werd getoverd uit een vervallen magazijn. (…)" (9)

* 1985: "Van ontmoetingscentrum naar activiteitencentrum: de behoefte aan een dagverblijf voor volwassen anders-validen uit de regio Hasselt bracht destijds het ontstaan mee van een ontmoetingscentrum. Tevona of Tehuizen voor Nazorg in Limburg wilde deze opdracht wel aannemen; men had immers aan de Kempische Kaai reeds Zonnedauw en in de buurt het Volkstehuis. Tevona waagde in 1979 de uitbouw van dit ontmoetingscentrum in het Volkstehuis. Dat werd de eerste stap, want weinigen geloofden erin dat men een centrum zou kunnen creëren dat zowel door fysisch gehandicapten als mentaal anders-validen kon bezocht worden. / Omwille van het feit echter dat dit centrum aan een bestaande nood beantwoordde, kwamen de anders-validen er stilaan iedere dag naar toe. Het werd dus méér dan een ontmoetingscentrum: men schakelde geleidelijk over naar bezigheidstherapie en het werd in 1982 een activiteitencentrum. / Door toename van het aantal anders-validen was de vzw Tevona ook genoodzaakt het personeelsbestand aan te passen. Gevolg was dat de lokalen in het Volkstehuis te klein werden. Men zocht naar betere en ruimere huisvesting, met toch de bedoeling kleinschalig te blijven. De zware financiële dobber noopte de vzw uit te kijken naar officiële erkenning. / Het zoeken naar een betere, aangepaste huisvesting liep niet van een leien dakje. Aan de rand van de stad te Kiewit werd dan uiteindelijk een mooi huis gevonden; midden het groen, dicht bij Bokrijk. Het riante huis werd vanaf februari 1984 betrokken. / (…) Het centrum Aktiva werd erkend vanaf 1 juli 1984. (…)" (4)