Oudere Hasselaren noemen deze parochie Sainte-Marie; anderen spreken van Onze-Lieve-Vrouw der Armen. Officieel heet de parochie echter Onze-Lieve-Vrouw van Banneux. Ze werd in 1951 opgericht aan de noordoostkant van Hasselt.

Voor de Tweede Wereldoorlog kwamen de stadsbewoners wandelen langs het 'Ekebeske' of de 'Peerdekolder', in de huidige Kiewit- en Heidestraat. Behalve enkele oude winningen, weiden, landerijen en heide was er niet veel. Wie er kwam wandelen was dan ook 'op de buiten'.

Toen in de jaren dertig het Albertkanaal werd aangelegd, werd de kanaalbrug de enige verbinding met het stadscentrum. Afhankelijk van waar men zich bevond, sprak men vanaf toen van 'vóór of achter de brug'. Omdat die dikwijls onderbroken werd, leefden de bewoners van de Banneuxwijk nogal geïsoleerd van het centrum.

Vanaf 1948 werden in de Zegestaat, de Kiewitstraat en de Bevrijdingsstraat de eerste huizen gebouwd. In 1951 werd de wijk als parochie erkend. Het noodkerkje, dat uit enkele oude militaire barakken werd opgetrokken, zou jarenlang het uithangbord van de 'wijk achter de Brug' zijn.

De erkenning van de parochie, maar ook verkaveling, aanleg van wegen en inplanting van industrie zorgden voor een betere ontsluiting van de jonge wijk. Zo veranderden haar uitzicht, mentaliteit en betekenis.

De Hasseltse pastoor Roosen werd de drijvende kracht achter de ontwikkeling van het religieuze en culturele (verenigings)leven van de wijk.

In 1956 en 1957 werden de Philips- en de Keramofabrieken gebouwd. Ze waren erg belangrijk voor de tewerkstelling. Om nieuwe arbeiders te kunnen huisvesten werd woningbouw in de wijk verder uitgebreid. In 1976 telde de wijk 4500 inwoners.

In september 1974 werd de eerste 'Heksenstoet' gehouden, het begin van een traditie die de Banneuxwijk tot buiten de landsgrenzen op de kaart zette.

De gestage groei van de wijk zorgde ervoor dat ook handelaars, banken en medische voorzieningen er een plaats kregen. Inmiddels strekt de wijk zich uit tot aan de grens met Godsheide, Kiewit en tot ongeveer aan de Borggraaf. Met meer dan 7000 inwoners kan ze doorgaan voor een kleine gemeente.

Uit: Wandelen in Banneux (2007)