In de 16de eeuw behoorde dit huis toe aan Michiel van Hilst. Later kwam het in het bezit van zijn zoon Jan, die de twee vorige huizen (nvdr: = Het Ysere Cruys en De Bruyne Visch) in eigendom had. Goert Coex-Joris verbouwde het in 1646. Dat jaartal staat in een eiken zolderbalk gegrift. In 1632 brak hier de vreselijke pest uit, waarschijnlijk veroorzaakt door de stinkende uitwasemingen van de sauwe of wenterbeke. De bewoners verlieten tijdelijk het huis en de stad; gedurende vijf dagen namen zij hun intrek in het Karthuizerklooster te Zelem en vervolgens verbleven zij nog 69 dagen bij hun broer te Kuringen, waar hun dienstmeid bezweek.

Coninck David was in 1736 in het bezit van Balthasar Cox-Sigers, waarna het de eigendom werd van oud-burgemeester Arnold Vossius, die het met een mooie stenen voorgevel versierde. Zijn zoon (nvdr: is fout) Gaspar, echtgenoot van Maria van den Dweye, verhuurde het huis aan burgemeester Jacob Stellingwerff en in januari 1792 aan apotheker Briers. Op 5 mei 1803 verkocht hij het huis publiek, door bemiddeling van notaris Jan de Corswarem, voor 14 000 gulden (16918 F) aan advocaat Lambert Beckers-Depontière van Hasselt, die het huis als erfenis overliet aan zijn twee kinderen Victor en Fulvie Beckers. Fulvie, echtgenote van Frederik Dejaer uit Chênée, kocht op 16 augustus 1861 het part van haar broer en verkocht Koning David op 12 april 1863 voor 14 000 F aan Frans Leën-Vliegen. De nieuwe eigenaar was een handelaar in jenever en likeuren en doopte het huis om tot De Gouden Ring. Zijn zoon Eugeen Leën-Velghe bracht er daarna de Sint-Quintinusdrukkerij in onder.

Uit: Hasselt intra muros (1989), p. 137.