De Keyserinne was een diepe woning; tot in de 18de eeuw had zij een uitgang aan de Aldestraat, naast De Rosmolen. Die uitgang werd tot een woonhuis omgebouwd en kwam zo in het bezit van een andere eigenaar.

In de 17de eeuw was Godfried Cox de eigenaar van De Keyserinne en van de twee aanpalende woningen (nvdr: = Het Groen Huys, Den Gulden Hoet). Hij verkocht het op 15 juli 1744 voor 2650 gulden aan Petrus-Franciscus Briers. In die jaren werd het bewoond door burgemeester Gerard van Ertryck. Op 27 juni 1785 verkocht priester Jan-Arnold Briers het huis aan de meestbiedende. Pieter Willems kocht het voor 5500 gulden; de buren waren toen apotheker Briers en Gielis Van Brabant.

De representanten van Pieter Willems, met name Pieter Willems, ontvanger op Alde Biezen, de winkeldochter Marie-Anne Willems, zadelmaker Jan Willems en de minderjarige Theodoor Willems, verkochten op 20 februari 1803 De Keyserinne en het huis aan de Aldestraat aan winkelier Pieter-Jan Vannitsen. Op 9 augustus 1833 verkocht de weduwe Vannitsen, geboren Maria Stes, de twee woningen aan bakker Jan Beeken; buren waren op dat ogenblik Lambert Pierloz en Arnold Steykens. Op 1 april 1842 verkocht Jan Beeken, die inmiddels rentenierde, het huis aan de Kapelstraat aan zijn broer Jozef. Het huisje aan de Aldestraat behoorde toe aan Christiaan Liben, pasteibakker in De Gulden Poort aan de Hoogstraat.

Door een schenkingsakte onder levenden d.d. 19 december 1874 verwierf Theodoor Beeken-Duys het van zijn broer Jozef. De nieuwe eigenaar, die ook het herenhuis Het Scheep aan de Maastrichterstraat bezat, baatte in De Keyserinne een broodbakkerij uit. In 1921 verkocht hij het pand aan de familie Jan Martens-Swennen, die er een handel in koperwerk en elektrische huishoudapparaten hield.

Uit: Hasselt intra muros (1989), p. 149.