Den Wynroemer dateert als woning met die naam uit 1760.

Voor het verbouwd en met De Sevenspannen werd uitgebreid, was het achtereenvolgens in het bezit van Gielis Vlemincx en Joannes Thours (1427-1429), van Pieter van Nitsen (1559), van Rener van Millen (1630), van Andries Vaes (1634), van Thijs Millen (1654) en van Andries van Roesmael (1668). De weduwe Stes baatte er vanaf 1761 een voorname herberg in uit. Op 9 februari kocht Thomas Jans het huis voor 10000 gulden van kanunnik Antonius Vermeylen, die in Tongeren woonde. In die tijd werd het tot afspanning en herberg verbouwd. Uit een gichte van rentecreatie, door notaris R.F. Janssens op 17 april 1777 opgesteld en op 13 juli 1778 in het schepenregsiter geboekt, blijkt dat Joannes-Franciscus uit De Duyve op Den Wynroemer een hypotheek nam van 600 gulden tegen 71 gulden jaarlijks. Het gewezen Minderbroedershuys heette toen Het Kleyn Huysken. De woning van Thomas Jans strekte zich aan de achterkant uit tot aan de Aldestraat, waar ze aan het huis van de kinderen Joris Brauns ende onse live vrouwe stege grensde. De weduwe van Thomas Jans verhuurde Den Wynroemer in 1804 voor 210 gulden aan Michiel Doigny-Jans.

Michiel Ory, echtgenoot van Katharina Vandersmissen, werd er de eigenaar van in 1814. Hij bracht het gasthof tot hoge bloei en grote vermaardheid. In dit hotel bracht generaal Daine (1782-1843), de bevelhebber van het Belgische Maasleger, dat in Houthalen zijn hoofdkwartier had, in de zomer van 1831 prettige tijden door. Hij was er nogmaals te gast tijdens de inval van de Hollanders in augustus 1831. (...)

Na Michel Ory-Vandersmissen was in 1845 diens zoon Lambert de gasthofheer. Na deze laatste zetten diens kinderen het bedrijf tot in 1908 voort. Vanaf dat jaar huurde de weduwe De Coninck het hotel; zelf woonde zij er een paar jaren. Daarna werd het huis, zowel aan de binnen- als aan de buitenkant, grondig gewijzigd; de achterbouw aan de Aldestraat werd tot woonhuizen omgevormd, en het eens zo florissante gasthof herbergde weldra als Palace Hotel de bioscoop van Arthur Enschen. Tot aan de verwoesting door een V-bom (1944) had L. Gerard er vervolgens een groot magazijn.

Uit: Hasselt intra muros (1989), p. 151.