pp. 77-78

 Jozef Victor Droogmans werd geboren in Hasselt in 1895. Hij liep school aan het Sint-Jozefscollege van zijn geboortestad waar hij een bijzondere aandacht ontwikkelde voor de Nederlandse taal en al op 17-jarige leeftijd de Davidsfondsprijs behaalde voor een Nederlandse verhandeling. Achtereenvolgens werd hij leraar in Sint-Truiden, ambtenaar bij het provinciebestuur, kabinetschef van provinciegouverneur Verwilghen en later van gouverneur Roppe. In 1929 werd hij aangesteld als bibliothecaris van koning Leopold III en nadien van koning Boudewijn. Droogmans maakte een studie over het werk en het leven van Hendrik van Veldeke. Ook was hij secretaris van het Veldeke-comité en werd hij voorzitter van de Vereniging van Limburgse Schrijvers. Hij was vooral essayist. Zijn Verzamelde Opstellen (twee delen) werden in 1955 uitgegeven door de Provinciale Bibliotheek Limburg ter gelegenheid van zijn zestigste verjaardag. In 1976 kreeg hij de Provinciale Prijs voor Letterkunde. In zijn villa langs de Sint-Truidersteenweg waren de grootste Vlaamse schrijvers van die tijd kind aan huis: Stijn Streuvels, Ernest Claes, Monda De Munck, Lode Baekelmans en vele anderen. Op 18 juli 1954 organiseerde hij een "Limburgvaart" voor Vlaamse schrijvers. Zoals blijkt uit de groepsfoto, genomen op de pui van het Hasseltse stadhuis, gingen méér dan tachtig letterkundigen op zijn uitnodiging in. De jongste, of toch één van de jongsten, was Jos Ghysen, op dat ogenblik 28 jaar oud. Jozef Droogmans was ook een uitmuntend conferencier. Wie Droogmans ooit hoorde spreken, zal hem zich blijvend herinneren. Zijn ellenlange volzinnen vol citaten kregen soms een overstelpend elan, maar kwamen altijd op hun pootjes terecht. Die citaten illustreerden zijn grote belezenheid, maar ook weer zijn bescheidenheid. Want wie anderen citeert, wil niet de eigen originaliteit in het licht stellen. Ook hier toont hij zich fundamenteel als bewonderaar van anderen die de mooie taal, de artistieke zegging hebben gehanteerd. Samen met de atheneumleraar Henri Offergelt en rijksarchivaris Jozef Lyna richtte hij na de Tweede Wereldoorlog het Limburgs Cultureel Verbond op. Verder zetelde hij in verschillende examencommissies en schreef hij bijdragen voor meerdere tijdschriften. In 1976 kreeg Droogmans de Provinciale Prijs voor Letterkunde toegekend voor zijn producties en zijn inspanning ten voordele van de Limburgse auteurs. Datzelfde jaar verhuisde hij naar Bilzen, waar hij zijn intrek nam bij zijn dochter Lieve. Jozef Droogmans overleed in 1982.