Eén der oudste Limburgse geslachten is ongetwijfeld de familie Cannart(s), die we reeds in de 14de eeuw aantreffen op het Cannartshof te Stevoort. De oudst met zekerheid gekende stamvader is Willem Cannart, die vermeld wordt in een akte uit 1395 van de leenzaal van Kuringen.

De tak die in 1881 als adellijk werd erkend onder de naam "Cannart d'Hamale" stamt af van Marie Cannart, die omstreeks 1572 in het huwelijk trad met Walter van der Hellen gezegd van Gustingen (Alken). We hebben hier te doen met een mooi voorbeeld van het feit dat men vroeger ook wel eens de naam van de moeder overnam en niet altijd die van de vader.

Het familiewapen Cannart(s) toont ons "in zilver vijf rode spitsruiten, de tweede overtopt met een zwarte merlet".

Uit: Limburgse families en hun wapen (1978), p. 19.