* 1951: “Rapertingen / Zeer geslaagde Missiedag. — Verleden Zondag, bij gelegenheid van de grote missietentoonstelling, werd het te Rapertingen een dag, die in het teken van de missie stond. In alle missen werd een missiepreek gehouden en een collecte gedaan die 'n mooie som opbracht. Ook werd de missietentoonstelling, ingericht door de Priesters van het H. Hart, waarbij medeparochiaan Broeder Jozef Paps, in Congo werkzaam was, een meevaller. Er was een zeer goede belangstelling en de mensen, die de tentoonstelling bezocht hebben, zullen zich een gedacht kunnen vormen welk een noeste arbeid deze missionarissen in Congo verwezenlijkt hebben. Vooral de kunstvoorwerpen, in de scholen der missionarissen vervaardigd trokken de aandacht van het talrijke publiek. Broeder Jozef Paps, die vijf jaren in het evenaarsgebied werkzaam is geweest zal waarschijnlijk in September a.s. opnieuw afreizen naar Congo. Hij bedankt langs deze weg allen die hun steentje bijdroegen tot het slagen van deze mooie tentoonstelling." (1)

* 1962: “Rapertingen Omhaling — Ter gelegenheid van het 4de vertrek van Br. Jozef Paps naar de missie van Stanleystad (Kongo) zal hij zondag 2 september een rondhaling doen in al de missen.” (2)

* 1970: “(...) Wij hebben in Kisangani, het vroegere — en bloedige — Stanleystad, de Simba's gezien. (…) / Een grafmonument op het kerkhof / Met deze brok geschiedenis in onze herinnering hebben wij Kisangani doorkruist en zijn wij begonnen op de plaats waar de eerste en bloedigste episode een einde heeft genomen, met name op het kerkhof van de blanken op de rechteroever vlakbij de Kongostroom. Daar staat, tussen de palmbomen en het weelderig opgeschoten gras, een grafmonument: een muur met een kruis erop en op deze muur, in zwarte letters, de datum «24 november 1964», de woorden «Hier rusten in de vrede van Kristus» en daaronder 32 namen, van priesters, kloosterzusters en broeders die op die bewuste dag op de linkeroever het leven hebben gelaten. Er staan ook twee namen van Limburgers bij: broeder Henri Vanderbeek van Mechelen a.d. Maas en broeder Jozef Paps van Rapertingen. Voor het monument een met bakstenen afgeboord perkje, en op dat perkje één plant, dat is alles. Buiten de krekels in de hete middagzon hoort men er niets of niemand, het is een indrukwekkende eenzaamheid. (…)” (3)