Jean Louis Paquay, beter bekend als Pater Valentinus Paquay of het Heilig Paterke, werd in Tongeren geboren in 1828 als zoon van Hendrik (Hoeselt 1786-Tongeren 1847), uitbater van een afspanning op de Koemarkt in Tongeren. Na het voleindigen van zijn studies in de wijsbegeerte trad hij in 1849 in het noviciaat van de minderbroeders in Tielt onder de kloosternaam Valentinus. In 1854 werd hij in Luik tot priester gewijd. Daarop werd hem door zijn orde-oversten Hasselt als standplaats aangewezen. Hij oefende gedurende 50 jaar zijn ambt uit in Hasselt. 

In de volksmond was hij het 'heilig paterke', beroemd om zijn gave van profetie en zijn soms verbazende kennis van de gewetenstoestand van zijn biechtelingen.

Valentinus Paquay stierf in Hasselt in 1905. Aanvankelijk begraven op het Oud Kerkhof, werd zijn stoffelijk overschot in 1926 bijgezet in de grafkapel naast de minderbroederskerk.

Postuum werd een werk van hem uitgegeven: Dagen van innigheid: retraite-gedachten van den dienaar Gods P. Valentinus Paquay, O.F.M. "het heilig paterken van Hasselt" (1947, in samenwerking met Bruno Vijdt).

Op 9 november 2003 werd hij zalig verklaard door paus Johannes Paulus II.