Hertog Leopoldus, later omgedoopt tot Luycker Brauwery, behoorde in de 17de eeuw toe aan Gaspart Vannes-Nys en aan Robert Vannes, pastoor te Viversel. Op 12 september 1707 verkochten zij voor 147 gulden jaarlijks het huis, samen met het brouwersgereedschap, aan apotheker Adriaan Menten. Deze liet het in de eerste helft van de 18de eeuw over aan Marie-Kathrien Oppuyns.

Toen het in 1766 de eigendom en woning was van de begijn Aldegonde Van Nitsen, was het volgende pand, De Toebakspyp, erin opgenomen. Deze begijn schonk op 5 december 1766 haar woning aan Guilliam Stappers, maar behield het vruchtgebruik; zij zou er blijven wonen tot aan haar dood. Haar overige goederen en meubelen schonk zij aan Willem Royers, op voorwaarde dat hij onmiddellijk 800 missen voor haar liet celebreren, jaarlijks 800 gulden wegschonk, de begrafeniskosten betaalde en na haar dood zes missen zou laten opdragen. Op 28 juli had zij uit erkentelijkheid haar twee huizen aan haar buurman, oud-burgemeester Gerard Wagemans geschonken, maar een half jaar later kwam ze op dat besluit terug.

Baron (...) de Heusch bewoonde het vóór Hippoliet de Magnée-Tits. (...). Zijn grafsteen ligt tegen de noordgevel van de kapel op het oud kerkhof. De Magnée kocht het huis van Bovy, provinciegriffier van Limburg. Zijn weduwe zette de winkel in ijzerwaren voort tot in november 1919. Toen trok zij zich als rentenierster terug in De Gecroonde Swaen aan de Maastrichterstraat, een pand dat ook haar eigendom was.

Uit: Hasselt intra muros (1989), p. 85.