De fanfare van Kermt is ontstaan uit de plaatselijke toneelvereniging "Onder Ons" die vanaf 1898 op de planken stond. Onder de leden van dit gezelschap groeide in 1942 de idee om het gezelschap uit te breiden met een instrumentaal ensemble. Omwille van de oorlogsomstandigheden kwam er van dit opzet evenwel niets in huis.

Dankzij informele contacten van enkele bestuursleden werd uiteindelijk op 7 december 1945 toch een muziekvereniging uit de grond gestampt, die onder het voorzitterschap van burgemeester Emiel Droogmans haar sporen zou verdienen als de fanfare "Sint-Cecilia".

In een bovenzaaltje van het gemeentehuis vonden de eerste repetities plaats onder leiding van organist Frans Dumoulin (1945-1968). Achtentwintig amateurs werden bereid gevonden de muzieklessen te volgen.

Uiteraard werd er uitgekeken naar het broodnodige instrumentarium. Daarvoor nam Dumoulin contact op met de muziekhandel Snijers in Hasselt waar op krediet een aantal instrumenten werden aangekocht. Snijers bezorgde hen een makkelijke mars waarop de beginnelingen zich naar hartelust konden uitleven.

Op 16 juni 1946 kwam de fanfare voor het eerst naar buiten naar aanleiding van de gouden bruiloft van het echtpaar Iliaens-Morren. Bij gebrek aan een volwaardig repertorium werd de mars van Snijers tot driemaal toe herhaald.

In 1947 werd het gezelschap versterkt met enkele mannelijke trommelaars en klaroenspelers. In 1948 nam de fanfare deel aan een muziekwedstrijd in Oud-Turnhout, waar een verdienstelijke tweede prijs in de wacht werd gesleept. Nadat de vereniging in 1953 zich aansloot bij het Nationaal Muziekverbond van België nam zij van langsom meer deel aan uitstappen en wedstrijden. In 1962 behaalden zij de eerste prijs in de internationale wedstrijd te Tongeren. Vanaf 1966 werden zij versterkt met een vrouwelijk trommelkorps van een dertigtal leden. Na Frans Dumoulin hanteerde Louis Buelen gedurende vijftien jaar het dirigeerstokje (1968-1983).

De tijd was rijp dat er diende uitgekeken te worden naar een ruimer oefenlokaal. Dankzij de schenking van een stuk grond aan de Verbindingsweg op de Willeman kon de fanfare vanaf 1967 beschikken over een nieuwe zaal, waar tot vandaag de repetities plaatsvinden.

Nu moest men uitkijken naar nieuwe uniformen. Daarvoor werden de nodige gelden bijeengebracht tijdens ontspannings- en tieneravonden. Tijdens het carnavalfeest van 1970 kwam het trommelkorps voor het eerst met hun nieuwe uniformen op straat. Vanaf 1974 onderlijnt het majorettenkorps de muzikale uitvoeringen met haar frisse charme, ritmiek en show.

Op de bestuursvergadering van 6 december 1982 werd besloten Leon Petré (1983-heden), leraar trompet aan de stedelijke academie van Sint-Truiden, aan te stellen als dirigent. De muzikale waarde van de uitvoeringen ging in stijgende lijn, zo zelfs dat zij in 1994 op het concours van de Limburgse Muziekfederatie te Paal een eerste prijs in de eerste afdeling wegkaapten.

Ter gelegenheid van haar vijftigjarig bestaan machtigde de koning hen om voortaan de titel "Koninklijke Fanfare" te voeren. Datzelfde jaar werd het nieuwe vaandel plechtig gewijd en werden alle leden ontvangen op het Hasselts stadhuis. 

Uit: Kermt & Spalbeek / Warm aanbevolen (2006), pp. 109-111.