* Marc Dessauvage, als architect gevormd in de jaren vijftig, gaat de geschiedenis in als een eigenzinnig en eenzaam man. Hij studeert af als architect aan Sint-Lucas in Gent (1957). Naast een aantal private huizen en openbare gebouwen doet hij vooral van zich spreken met een opmerkelijke reeks kerken. Algemeen wordt hij beschouwd als één van de belangrijkste vernieuwers van de kerkbouw in België. Dessauvage weeft de functie van gebouwen onzichtbaar in in de bestaande omgeving, of die nu bestaat uit stedelijke gevels of uit natuur. Het gebouw in de Brugbemdenstraat is ontworpen in 1966 en gerealiseerd in 1969. Al voor de opdracht in Godsheide had Dessauvage in 1959 deelgenomen aan een wedstrijd voor een retraitehuis in Alken. Het werk werd niet uitgevoerd. Godsheide blijkt achteraf de laatste grote opdracht uit religieuze hoek voor Dessauvage. Misschien niet helemaal vreemd hieraan is dat hij nog voor de voltooiing van het bezinningscentrum in ruzie vervalt met de bouwheer, de Vlaamse orde der jezuïeten. De werf wordt overgenomen en opgeleverd door het Hasselts bureau Delhaise & Jaspers. Meer en meer wordt de man ook introvert omwille van een doofheid, veroorzaakt door een infectie tijdens zijn studiejaren. Eind 1984 overlijdt Dessauvage op 53-jarige leeftijd. Het bezinningscentrum in Godsheide blijft in gebruik tot 2006. Ontkerkelijking en een afname van de vraag naar bezinningsruimtes doet de jezuïetenorde na 37 jaar besluiten haar activiteiten te centreren in Bornem. Gezocht werd naar een organisatie die het gebouw en het 5 hectaren groot domein wil overnemen met respect voor het specifieke karakter. Na anderhalf jaar onderhandelen wordt op 21 mei 2008 de notariële akte verleend waarbij het bezinningscentrum van Dessauvage officieel eigendom wordt van de vzw Bethanië. Bethanië is een behandelingscentrum voor kinderen met gedragsstoornissen en/of emotionele moeilijkheden. Een aanzienlijk hoger overnamebod van een Zwitserse investeringsgroep wordt afgewezen door de geestelijken. De nieuwe bestemming, met de specifieke werking en doelgroep van Bethanië, vereisen een aantal aanpassingen aan zowel de inrichting als het karakter van het gebouw. Uit veiligheidsoverwegingen worden ook de twee grote waterpartijen heringericht. De vijver met vissen wordt drooggelegd en omgevormd tot een speelkuil voor kinderen. Het zwembad is niet meer in gebruik. Wel wetende dat ze in een architecturaal bijzonder waardevol pand werken, laat Bethanië het hele veranderingsproces begeleiden door Victor Simoni, een architect die met ‘bijzonder veel aandacht’ het originele concept bewaard. Begin september 2008 opent Bethanië de deuren in Godsheide. (6)

* "De paters jezuïeten uit Alken namen in 1969 in de rustige Brugbemdenstraat een modern retraitehuis in gebruik." (3) "Wist U… (…) - dat zaterdagnamiddag (nvdr: 11 oktober 1969) te 17 uur de officiële inwijding plaatsheeft van het nieuwe Ontmoetings- en bezinningscentrum der paters Jezuïeten, gelegen in de Brugbemdenlaan te Godsheide; (…)" (5)

* "Bethanië is een fusie van het vroegere OBC Bethanië (Genk) met MPI de Tuimelaar (Houthalen). Het echtpaar Schollen-Huygen nam in 1963 in Lanklaar het initiatief tot de uitbouw van een opvangcentrum voor kinderen: het ‘Home voor Individuele Opvoeding’. Het huis groeide gaandeweg uit tot het volwaardig Medisch Pedagogisch Instituut (MPI) de’ Tuimelaar’, gelegen op de Meulenberg in Houthalen, met 44 plaatsen. Het ‘Kinderdorp Bethanië’ werd in 1965 gesticht door de zusters Dominicanessen van Bethanië. Centrum Bethanië evolueerde tot een Observatie en Behandelingscentrum (OBC) met 65 kinderen en jongeren in Sledderlo (Genk). In 2005 tekenden beide organisaties voor een samenwerking onder de naam OGL. Dat werd later weer Bethanië. In september 2008 werd het gebouw van de Tuimelaar verlaten en werd Bethanië Hasselt in het voormalige bezinningscentrum van de Jezuïeten te Godsheide opgestart. Vandaag telt de vzw Bethanië 132 erkende bedden als Multifunctioneel Centrum." "Sinds begin 2012 is Bethanië een Multifunctioneel Centrum (MFC). Hierbij is een soepel zorgaanbod ontstaan, waarbij kinderen en jongeren die nood hebben aan intensieve begeleiding vlot kunnen overschakelen tussen mobiele, semiresidentiële en residentiële ondersteuning." (4)