* Sylvain Brauns maakte een eerste ontwerp voor zijn eigen woonhuis in 1932. Dit ontwerp werd afgekeurd omdat hij de voorgeschreven rooilijn niet gerespecteerd had. Het ontwerp voor het huidige gebouw stamt uit 1933, maar ook dit plan verschilt van de uiteindelijke realisatie van het geheel. Het eerste ontwerp is nog strakken dan het tweede. Dit ontwerp vertoont een duidelijke invloed van de principes van Le Corbusier, wiens geschriften Brauns in zijn bezit had. Het iss een lang, smal volume met een galerij ernaast die steunt op pijlers. Boven zijn er twee volumes, die de lengte en de dubbele breedte van de galerij hebben. Het achterste deel vormt een plat dak. Omdat het geheel steunt  op pijlers, werden de wanden van de benedenverdieping ingevuld met grote glasvlakken. De bovenverdiepingen hebben, geheel naar het voorbeeld van Le Corbusier, lange vansterbanken. Maar dit ontwerp kon niet uitgevoerd worden wegens de rooilijn die Brauns niet gerespecteerd had. Het tweede ontwerp is minder kubistisch dan het eerste, omvwille van de schuine rooilijn die Brauns in zijn ontwerp moest integreren.

* Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte het gebouw zwaar beschadigd toen er een V-1 bom in de buurt viel. Om het gebouw te ondersteunen, werd de achterste muur verstevigd door een extra muur en werd het geheel bekroond met een tentdak. In de jaren 1960 hebben de bewoners het huis verbouwd onder leiding van Isidoor Lavigne. Aan het exterieur werd het tentdak verwijderd, de ramen veranderd en kwam er een garage bij. Maar het is vooral het interieur dat grote veranderingen kende. Veel originele interieurelementen waren tijdens de oorlog verloren gegaan en dus niet echt vatbaar voor vernieuwing. De indeling van het interieur voldeed ook niet meer aan de nieuwe behoeften. Op het gelijkvloers werd de gang verlengd en de keuken naar achter geschoven, de doorgang naar de eetkamer verdween. Op het eerste verdiep werden de verschuifbare muren vervangen door echte muren, de werkkamer werd veranderd in een slaapkamer. Een open geheel veranderde in gesloten kamers.

* Dit gebouw is een soort van manifest voor de Hasseltse architectuur. Brauns laar hiermee zien dat hij mee is met de nieuwste ontwikkelingen van zijn tijd. Zonder de druk van de opdrachtgever had hij alle vrijheid om zijn eigen kunde bot te vieren. Dit gebouw toont duidelijk aan dat de moderne ideeën wel aanwezig waren, maar al te vaak verborgen bleven om de klant tevreden te stellen. In de volksmond noemde men het huis 'de bunker' en een 'bunker' kon men moeilijk associëren met een gezellig optrekje, mensen hadden andere ideeën omtrent hun droomhuis.

 * De internationale stijl staat ook wel bekend onder de naam 'functionalisme'. Het belangrijkste kenmerk van het ontwerpproces is de verschillende functies van het gebouw te analyseren. Op basis van deze gegevens gaat men het gebouw oriënteren om licht en lucht optimaal te benutten, wat mogelijk wordt gemaakt door het gebruik van staal, beton en glas. Deze stijl heeft een uitzonderlijk groot aandeel gehad in de architecturale ontwikkelingen van de tweede helft van de twintigste eeuw. Kenmerken zijn, naar analogie van de 'cinq points' van Le Corbusier, de brede vensterstroken, de vrije planindeling, het platte dak en de vaak wit bepleisterde gevel. Betonnen pijlers nemen de draagkracht over van de bakstenen muren. Het uitzicht is uitgesproken rechthoekig en kubusachtig.