Jozef De Wit werd in Hasselt geboren in 1882 als zoon van hoefsmid Petrus Joannes Tossanus en van Anna Maria Sophia Meers afkomstig uit Brustem. Het gezin woonde in de Paardsdemerstraat.

Tot 1902 liep hij school in het Koninklijk Atheneum. Aansluitend studeerde hij aan de seminaries van Sint-Truiden en Luik. In 1909 werd hij in Luik tot priester gewijd. Achtereenvolgens was hij kapelaan in Paal, Lommel, Meeuwen, Ruy en Luik en pastoor in Tervant en Vouroux-Liers, waar hij zijn loopbaan beëindigde. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij legeraalmoezenier. In 1949 keerde hij terug naar Hasselt waar hij in de Heilig Hartparochie ging wonen.

Professor De Wit was een bijzonder intelligent man die zijn hele leven bleef studeren. De pastoor was hoe dan ook een bijzonder iemand. Hij behaalde diploma's aan de lopende band en werd doctor in de rechten en in de letteren en wijsbegeerte, en scheikundig ingenieur. Hij beheerste 17 talen. Een bekende Amerikaanse krant bestempelde De Wit zelfs als de geleerdste man van België. 

Jozef De Wit absorbeerde veel kennis maar schreef uiteindelijk weinig boeken (onder andere twee bloemlezingen: Kerstmis-poëzie en Paarsche en rode passiebloemen). Wel publiceerde hij een lading wetenschappelijke artikels in tijdschriften die over de hele wereld verschenen. 

Jozef De Wit overleed in Hasselt in 1964.