* 1902: "Bij uitscheiding van handel, over te nemen, met groot gemak van betaling: Een goed en wel gekalandeerd commerciehuis, gelegen te Hasselt, Hoogstraat n. 4, hebbende drie groote vitrienen en twee groote achterbouwen eraan vastgelegen, dienende tot magazijnen. Dit commerciehuis, gesticht in 1750, en vermaard door zijnen snuifhandel, tabaksfabricatie, handel in specerijen enz. is bewoond door den eigenaar Joseph Libert. Voor de conditiën zich te wenden ter studie van den notaris Portmans, Havermarkt Hasselt." (3)

* 1926: "Hasselt - Uitslag van den etalagewedstrijd. –  Volgende prijzen werden aan de deelnemers van den alhier gehouden etalageprijskamp uitgereikt: (…) Eereprijs met groote onderscheiding en gulden eerepenning: Seghers-Lochten, Hoogstraat; (…)." (7)

* 1933: "Men vraagt bekwame Naaisters op de hoogte van hun vak. Loon naar bekwaamheid. Insgelijks een meisje om boodschappen te doen. O. Lochten, 4 Hoogstraat, Hasselt." (8)

* 1939: "Gevr. Leermeisjes om den modistenstiel aan te leeren, alsook meisje om in huish. te helpen. Adres: Maria Steukers, Hoogstraat, 4, Hasselt (1e verdiep)" (9)

* 1963: "Biedt boeket van selekte schoenen voor dames, heren en kinderen in moderne zaak met eerste bioskoop van België voor de wachtende jeugd // Een zaak, die beslist sedert de jongste wereldoorlog metterdaad de evolutie van onze provincie in het algemeen en van het commercieel centrum Hasselt in 't biezonder heeft meegeleefd, is de schoenenhandel Eddy, die in 1945 van Leuven en Brussel naar de Limburgse hoofdplaats uitzaaide, er een eerste vestiging stichtte in de Demerstraat, 24, en zaterdag jl. in de Hoogstraat op nr. 4 in aanwezigheid van het stedelijk magistraat en talloze genodigden een luxe-duplikaat opende. (…) Zo begon het / Mevr. en de heer Deckeyser hebben reeds lang hun adelbrieven in de schoenenhandel verdiend. Zij openden hun eerste schoenenzaak op 15 oktober 1932 in de Diestsestraat 12 te Leuven. Hun klienteel zou spoedig dergelijke proporties aannemen, dat ze in september 1943 reeds een tweede bijhuis openden in de Nieuwstraat 106 te Brussel. Vanaf dat ogenblik kreeg Eddy een werkelijk nationale vermaardheid, met het gevolg dat de zaak in de Nieuwstraat van de hoofdstad in 1954 van nr. 106 naar nr. 35 werd overgebracht en aldaar haar verkoopsruimte verdrievoudigde. Ondertussen hadden de echtelingen Deckeyser ook reeds een oogje op Limburg geworpen en spoedig de overtuiging gekregen, dat deze provincie met haar opkomende industrialisatie, haar jonge en dynamische bevolking een uitzonderlijke toekomst kon bieden. In 1945 openden ze dan ook hun derde huis in de Demerstraat nr. 24 te Hasselt, dat werd overgenomen door Mevr. Wed. Berthels, die een der bloeiendste zaken had van de streek. / Eddy in zijn mooiste luxe-uitgave / Eddy was evenwel nog lang niet op het toppunt van zijn opgang. Een vierde bijhuis kwam tot stand op de Leuvense steenweg te Brussel-St-Joost in 1947. En in 1959 een vijfde te Brussel-St-Gillis op de Steenweg naar Waterloo, nr. 68. De hoofdstedelingen zullen het ons evenwel niet euvel duiden, dat wij thans in de Limburgse hoofdplaats Eddy op zijn mooist kregen. De Eddy-Lux, die zaterdag jl., in de Hoogstraat nr. 4 te Hasselt werd ingehuldigd, beantwoordt trouwens volledig aan de nieuwe eisen van het klienteel. (…) Architekten en binnenhuisarchitekten hebben zich hier werkelijk kunnen uitleven naar de jongste principes van de moderne aesthetica en efficiency. Eddy-Lux, dat vlak bij de markt ligt, heeft niet minder dan veertien lopende meter uitstalling, verdeeld over drie ruime en overzichtelijke etalages: één voor kinderen, één voor dames en één voor heren. Maar laten we even binnenstappen. We weten, dat ons een joviaal welkom wacht vanwege de echtelingen Deckeyser, hun schoonzoon de h. Defourt en de h. Hellinckx, die de zaak regeert. / Al dadelijk wordt de bezoeker in dit selekte interieur getroffen door een imposante wand, waarin geometrische figuren en kleuren tot een dekoratief geheel zijn verwerkt. Midden in dit dekor bloeit een frisse binnentuin. / Dit is evenwel niet het enige snufje. Het neusje van de zalm treffen de huismoeders achteraan links, waar speciaal voor hun kinderen bij het wachten of kiezen een leuk hoekje met bioskoop is gebouwd. Echt, jongens! Je behoeft maar op een knopje te drukken, om een van de 80 kleurige diapositieven geprojekteerd te zien. En bedenkt dan daarbij, dat gij de eersten in België zijt, die in een schoenenzaak van dergelijk festijn kunt genieten. (…)" (15)

* 1977: "William Cousner: «Van dat oorlogskonijn kon ik niet eten» /  (…) In de «baracks» in Laken moest hij wachten tot de Duitsers uit Hasselt vertrokken waren, dat gebeurde op 7 september 1944. Hij werd geselekteerd om met vier lotgenoten de Telephone exchange in Hasselt op te knappen en de verbinding van de Hasseltse telefooncentrale met het War-office in Londen te verzekeren. Z’n kontaktman in Hasselt was Marcel Willekens, tevens z'n «boss». Andere goede vrienden van de PTT waren Lycops, Coppens en Pierre Willems: de andere Hasselaar die Bill nooit zal vergeten en met wie hij het Hasseltse leven gedurende een halfjaar heeft mogen ervaren. Pierre Willems had een winkel in de Hoogstraat, de «Noma». (14)