De Blauwe Clock was in 1500 de eigendom van Joês Kanegieters. Het pand had in die tijd een tuin langs het engelenkerkhof, waarop later een huis werd gebouwd. In 1580 behoorde het toe aan Joannes Portmans, in 1621 was het de eigendom van de begijn Anna Wendelen en in 1627 van Nikolaas Goetsbloets. Vanaf 1699 was de woning in het bezit van Maria Joris, weduwe van Joannes Gielkens. Later kwam zij in handen van Walter Vanuytrecht en in 1783 van Joês Gielen. In 1789 was De Blauwe Clock de eigendom en woning van notaris Nikolaas Bastyns, wiens vader er in 1764 woonde; de notaris verhuisde in 1793 naar Den Molensteen, dat schuin tegenover De Blauwe Clock lag.

In de 19de eeuw behoorde het huis toe aan een zekere Stappers, die in Godsheide woonde. Een tragische gebeurtenis trof zijn familie toen zijn broer zich in dit pand de hals oversneed. Later baatte de kromme Schmidt er een pijpenwinkel in uit en na hem exploiteerden de gezusters Buntinx er een specerij- en tabakswinkel. Vervolgens hield Williquet er een kramerij. Een luitenant van ons garnizoen, die er op logies was, pleegde er zelfmoord met een draaipistool. Geen wonder dus dat dit spookhuis moeilijk een nieuwe eigenaar vond. Bij de eeuwwisseling (nvdr: 20ste eeuw) werd er door de kinderen Berghmans, die van Duitse afkomst waren, een kramerij uitgebaat. Uit: Hasselt intra muros, p. 58.

De lange rechtergevel van dit hoekhuis met de oostkant van de Hoogstraat staat naar de Kiekenmarkt gekeerd. Langs die gevel lag in de 16de eeuw een tuin. Eind 19de-begin 20ste eeuw stond op die grond gedurende een aantal jaren een afzonderlijke woning, waarin een winkel werd uitgebaat. Uit: Hasselt intra muros, p. 202.