Dit huis behoorde in de 16de en de 17de eeuw toe aan de adellijke familie van Cortenbach. In het midden van de 16de eeuw was jonker Gerrit van Cortenbach-Typots (nvdr: burgemeester in 1547-1548) eigenaar en bewoner van De Valck aan de Maastrichterstraat, eigenaar van dit hoekhuis en van nog andere huizen in de stad. Van deze familie ging het over naar de welstellende familie Vossius.

Stadsschepen Gaspart Vossius verkocht het pand op 14 oktober 1763 voor 1200 gulden en lasten aan Gisbertus Grosemans. Arnold Mellemans kocht het op 13 september 1768 en liet het in 1786 over aan de weduwe van Gillis Millen.

Enkele jaren later hield Joannes Tits, die in 1807 (nvdr: 1806) te Hasselt geboren was, er een broodbakkerij. Hij verving de lemen constructie in 1855 door steen. Toen de wederopbouw reeds gedeeltelijk was voltooid, bleken ingevolge een verbodsbepaling van het stadsbestuur de voor- en zijgevel te ver vooruit te springen. Op 29 april 1855 werd Tits veroordeeld tot een boete van 20 gulden en tot de afbraak van de nieuwbouw.

Het uitsteekbeeld van Het Land van Belofte stelde twee Israëlieten voor die aan een stok een reuzendruiventros tilden, die zij uit het Beloofde Land meevoerden. Tits stond het uithangbord aan het (nvdr: voormalige) stadsmuseum af, maar jammer genoeg kwam het later in Brussel terecht.

Uit: Hasselt intra muros (1989), p. 84.