Hades voetbalclub is de oudste nog bestaande sportclub van Kiewit. Naar analogie met andere sportverenigingen vond ze haar oorsprong in de werking van de zo geroemde jeugdclub Hades.

Hun eerste wedstrijden betwistten de leden in 1969 op een klein terrein in de Putvennestraat. Hiermee was het vuur in de pan geslagen en mocht de ploeg reeds in 1970 aansluiten bij de Koninklijke Belgische Liefhebbersvoetbalbond. Zoals de andere clubs die onder Hades ressorteerden, nam ook de voetbalclub de kleuren groen en wit aan.

Vele maanden draaide de ploeg op de vrijwillige en onbezoldigde inzet van bestuursleden, trainers, spelers, onderhoudspersoneel en kantineverantwoordelijken. In 1970 konden zij met de nodige mankracht en met de hulp van industriële graafmachines en zwaar landbouwmateriaal hun terrein verruimen. In 1971 bouwden de leden een kleine kantine en mochten zij voor de binnenbekleding gebruik maken van de plankenvloeren afkomstig uit de vroegere villa de Borman aan de Europalaan.

1974 en 1977 waren jaren dat de ploeg promoveerde naar een hogere afdeling. De kantine werd vergroot en er kwamen vier kleedkamers met stortbaden, een keuken en een lokaal voor de scheidsrechters van de grond met materialen afkomstig uit de afbraak van een drietal woonhuizen op de Boerenkrijgsingel.

Dankzij de steun van invloedrijke personen kon de club in 1980 aansluiten bij de Koninklijke Belgische Voetbalbond. In het seizoen 1980-1981 promoveerde Hades naar derde provinciale en in het seizoen 1995-1996 zelfs naar de eerste provinciale afdeling. Hiermee was de drempel om door te stoten naar de nationale reeksen bereikt.

De grote zorg van het bestuur ging evenwel uit naar de jeugdwerking. Meer dan tweehonderd jongeren vinden wekelijks een gezonde ontspanning in de club onder deskundige leiding. Het bestuur van de ploeg laat trouwens niets onverlet om verder regelmatig verbeteringen aan te brengen aan de pleinen en aan de infrastructuur.

Uit: Kiewit & Banneux / Warm aanbevolen (2008), pp. 121-123.