Sint-Lambrechts-Herk ligt in het noorden van Vochtig Haspengouw, voor het grootste deel tegen de noordelijke valleiflanken van de Herk en de Mombeek. (1)

De naam Sint-Lambrechts-Herk werd pas in de 18de eeuw ingevoerd om zo het onderscheid met Herk-de-Stad te benadrukken. "Herck" is afkomstig van de Keltische nachtgodin Arcka. Zij bracht levensbrengend en zuiverend water.

Sinds 1977 is Sint-Lambrechts-Herk een deelgemeente van Hasselt. De naam 'Herkes' wordt pas in 1310 voor het eerst vermeld. Vondsten van prehistorische artefacten en overblijfselen van een Gallo-Romeinse villa duiden echter op een vroegere kolonisatie van Oost-Herk. In de middeleeuwen en het Ancien Régime bestond Oost-Herk administratief en juridisch uit drie entiteiten. De heerlijkheid Wideux zwaaide de scepter over het westelijke gedeelte, de heerlijkheid Schoonwinkel en het leengoed Ten Hove over het oostelijke gedeelte. Op kerkelijk vlak maakten de drie entiteiten deel uit van de Sint-Lambertusparochie waarvan het benoemingsrecht en de tienden aan het Onze-Lieve-Vrouwkapittel van Hoei toekwamen.

Na de Franse revolutie ontstond de eigenlijke gemeente waar de heren van Wideux het voor het zeggen hadden. Op 16 september 1914 overleed de laatste graaf van Wideux, graaf de Brigode Kemlandt.

Sint-Lambrechts-Herk was tot voor de Tweede Wereldoorlog overwegend een landbouwgemeente met hoeven in werkbouw. Nu heeft Sint-Lambrechts-Herk vooral een woonfunctie.

De Hasseltse deelgemeente telt tegenwoordig ongeveer 4500 inwoners verspreid over een oppervlakte van 1121 hectare.

Uit: Wandelen in Sint-Lambrechts-Herk (2006)