Frans Tempels, geboren in Berlaar in 1906, was de zoon van Jozef (Hasselt 1884-1966) en Henriette Peeters. Kort na zijn geboorte verhuisde het gezin naar Hasselt. 

In 1924 trok Tempels naar de minderbroeders in Tielt. Zijn kloosternaam was Placied. Zes jaar later werd hij in Sint-Truiden tot priester gewijd.

In 1933 vertrok pater Placied naar Katanga in Congo. Hij deed daar missioneringwerk en gaf les. Tussendoor maakte hij vele notities over inlandse verhalen, spreuken, gezegden, liederen en raadsels, waarover hij artikels publiceerde. Daarnaast onderzocht hij de levensvragen van de Bantoestam. Op grond van deze ervaringen schreef hij zijn Bantoefilosofie. Dit werk uit 1946 werd in diverse talen uitgegeven. Andere publicaties van zijn hand zijn:

• Aangepast godsdienstonderricht (s.d.);
• La Jamao (s.d.);
• De verchristelijking van de heidense levensbeschouwingen (1949, ook Franstalige versie in zelfde jaar);
• Notre rencontre [1962];
• Plaidoyer pour la philosophie bantu et quelques autres textes (1982, i.s.m. A.J. Smet);
• Aux origines de La philosophie bantoue: la correspondance Tempels - Hulstaert (1944–48) (1985).

Tempels verbleef ook in Kamina en in de mijnstreek van Kolwezi. Hij moest zijn verblijf twee keer onderbreken omwille van gezondheidsredenen. In 1962 keerde hij definitief terug.

Pater Placied Tempels overleed in Hasselt in 1977.