Pastoor Roosen was een veelzijdig man. Zijn eenvoud en zijn vele verdiensten als parochieherder manifesteerden zich in het oprichten van vele verenigingen. Hij was ondermeer de bezieler van de amateurtoneelgroep "Laat ze los".

Onder de regie van de pastoor trad het gemengde gezelschap op tijdens de parochiefeesten, verzorgde het bonte avonden en bracht zelfs bekende stukken ten tonele als "Waar de ster bleef stille staan". Een kaskraker was "Slisse en Cesar".

Meer dan een kwart eeuw heeft de groep de mensen van over het kanaal doen lachen. Iedere maandag het jaar rond kwamen de vrolijke kleppers samen ten huize van het pastoorke en zijn zuster Leona. Het huis van de priester was immers meer een ontmoetingscentrum dan een pastorij. Er werd daar wat afgelachen en plannen gesmeed bij een lekker glaasje. Dat mocht wel, want de groep "Laat ze los" heeft steeds haar laatste frank afgedragen aan de parochiale werken. Alle decors werden zelf in elkaar geknutseld, tot een echte woonwagen toe. Jef Mangelschots was de presentator. De eetzaal van de jongensschool in de Kiewitstraat diende als toneelzaal.

Tot het met het pastoorke niet meer zo goed ging. Tijdens zijn welverdiende pensioen werd zijn gezondheid ernstig ondermijnd. In zijn woning aan de Kempische Steenweg viel hij van de trappen. Ook zus Leona kreeg af te rekenen met haar leeftijd. Beiden verhuisden naar een rust- en verzorgingstehuis, waar ze ook overleden. Dit betekende tevens het einde van de groep "Laat ze los". Ze waren immers de ziel, het hart en hun leiding kwijt. Sporadisch kwamen ze nog eens bij elkaar, maar de vlam in de pijp was gedoofd. 

Uit: Kiewit & Banneux / Warm aanbevolen (2008), pp. 104-105.