Ludovic Van Winkel werd geboren in Heks in 1893. Na het middelbaar trok Ludovic samen met zijn broer naar het Klein Seminarie in Sint-Truiden. Daar startte hij zijn priesteropleiding, maar door Wereldoorlog I moest hij deze vroegtijdig stoppen.

Hij ging tijdens de oorlog aan de slag als brancardier en kwam vaak in aanraking met Russische soldaten. Hij kreeg de bijnaam 'Lavki', de Russische genitief van het woord 'winkel'. Hij schreef hier zijn eerste verhaal. Het werd gepubliceerd in een weekblad in 1919.

Een jaar later begon Ludovic als leraar aan het Sint-Jozefscollege in Hasselt. Hij was ook aalmoezenier van de scoutsgroep. Tijdens zijn periode bij de scouts, heeft hij verschillende verhalen geschreven waaronder 'De kleine Koning', de zevendelige reeks 'Uit het leven van een rakker', 'Toontje de halve gek' en 'Sjee-Krath', waarmee hij de Staatsprijs voor Literatuur verdiende. 

Om een Lourdesreis van de scouts voor te bereiden, vertrok hij op 21 juli 1954 per trein naar Parijs en keerde door ziekte dezelfde dag nog terug. Hij werd opgenomen in de Salvatorkliniek, waar hij enkele dagen later overleed.