Alphonse Wilhelmus Vandebroek werd geboren in 1894 in Beverst als zoon van Petrus (°Vliermaal 1847) en van Maria Nathalia Philips (Sint-Lambrechts-Herk 1850-Kuringen 1908). Het landbouwersgezin, dat zes zonen en twee dochters telde, verhuisde naar Tuilt en vestigde zich in de Draekerwinning aan de Roverstraat.

Op 20 september 1914 meldde Alphonse zich als oorlogsvrijwilliger. Jonge soldaten kregen een opleiding voor ze naar het front vertrokken. Vanaf 16 oktober 1914 volgde hij deze in het opleidingscentrum in Sommeville (F). Op 23 april 1915 verliet hij het centrum als soldaat bij het 1ste Regiment Jagers te Voet die het IJzerfront van Schoorbakke (Pervijze) tot Tervate (Stuivekenskerke) moesten bewaken. Op 6 mei 1915 geraekte Alphonse in Oostkerke (Damme) voor het eerst gewond door een obusscherf in de rechterwenkbrauw. Op 1 september 1915 vervoegde hij opnieuw zijn regiment. In een regimentsrapport van 22 augustus 1917 staat: “Tijdens een nachtelijke operatie in de voorste linie te Oud-Stuivekenskerke werd Alphonse in de linkerschouder geraakt door een vijandelijke kogel en afgevoerd naar het veldhospitaal van Vinkem.” Op 25 oktober 1917 keerde hij uit vrije wil terug naar zijn makkers. Tijdens het bevrijdingsoffensief veroverde het regiment Langemark, Poelkapelle, Westrozebeke en Oostnieuwkerke. Op 14 oktober 1918 rukte het regiment op richting Tielt, Lotenhulle (Aalter), Nevele en Landegem. Op 31 oktober 1918 raakte Alphonse gewond en werd hij afgevoerd naar het Belgisch militair hospitaal Virval in Calais (F). Daar overleed hij op 6 november 1918 om 13.15 uur, amper vijf dagen voor de wapenstilstand!  Hij ligt begraven op het Belgisch militair ereperk op de stedelijke begraafplaats Calais-Nord (F).