Dit pand was in 1666 de eigendom en woning van de spinner Theunis, die er werd vermoord. Voor die moord stond Carolus Aerts terecht. Daarna behoorde het huis toe aan Jan Van Hees, die het op 13 januari 1720 aan Balthus Van den Brandt verkocht. Twee jaar later liet Van den Brandt het over aan Mathijs Tulleneers. Van deze eigenaar ging het over naar Jacobus Missotten, wiens dochter huwde met de beëdigde landmeter Petrus Van Paeschen, die het in 1770 bewoonde. Enkele jaren later bewoonde deze Het Dorstige Hert aan de Demerstraat. Hij tekende toen een merkwaardig grondplan van Hasselt.

In de tweede helft van de 19de eeuw behoorde de woning toe aan Michiel Van Geel (nvdr: Vangeel). Diens zoon Albert werd er op 11 september 1859 geboren.

Aan het begin van de 20ste eeuw werd het huis bewoond door zijn eigenaar Hubertus Collette, die bakker was; hij was ook de eigenaar van de volgende woning en van een huis aan de Raamstraat. Collette had toen het oude uithangbeeld – een gebrandschilderd raam met zeven gouden sterren – nog in zijn bezit.

Uit: Hasselt intra muros (1989), p. 209.