De familie van Groesbeek voerde als wapen "in zilver een rode, golvende dwarsbalk" en als helmteken "de hals en de kop van een ezel".

De oudst gekende stamvader is Jan van Groesbeek, die huwde met Helwigis van Redinchove. Hun zoon, Sigisbertus, huwde met Elisabeth van Flodorp, de dochter van Willem, erfvoogd van Roermond, en van Cecilia van Hamal.

Uit het huwelijk van Jan, drossaard van Gelderland, met Bertha van Ghoer werd in 1517 Gerard van Groesbeek te Kuringen geboren, die in 1564 tot prins-bisschop van Luik werd aangesteld. Tijdens zijn regering, nl. op 28-10-1568, juist 100 jaar na de inval van Karel de Stoute, stond Willem van Oranje voor de poorten van Luik, maar werd door de Luikse milities verslagen. Gerard van Groesbeek, in 1576 tot abt van Stavelot benoemd en in 1778 verheven tot kardinaal, stierf op 28-12-1580 en werd begraven op kosten van de stad Luik.

Tot dezelfde stam behoorde ook graaf Jan van Groesbeek, aartsdiaken van Haspengouw en luitenant der Loonse steden.

Uit: Limburgse families en hun wapen (1978), p. 117.