In 1515 baatte Gerrit Boers in dit huis een broodbakkerij uit. Coen Sneeuwars was er in 1554 de eigenaar van. In 1565 werd het eene vetterije toe behoerende Matthysen van Bolre reg. joncker Gherardt van Cortenbach ter eendre en Aert Schouteden alias in den baert ter tweede rende dy straet.

In het begin van de 18de eeuw behoorde het toe aan Cornelis Vandeput, daarna aan de notaris, procureur en rentmeester van de Armentafel Henricus Pyp. Deze laatste verkocht het op 6 november 1748 voor 785 gulden en de lasten aan begijn Ida-Maria Coghen, eigenares van Den Perroen aan de Maastrichterstraat. Op 7 september 1765 verkocht Gaspar-Joês Vossius het huis voor 1200 gulden aan Gisbertus Grosemans. Deze op zijn beurt verkocht het op 26 augustus 1768 voor 1100 gulden en de lasten aan Arnold Mellemans. Na Mellemans kwam het in het bezit van Frans Delhalle-Istaz, wiens weduwe het op 30 oktober 1781 voor 1400 gulden aan Florentius Macours overliet.

De weduwe van Willem Roubben woonde er tot 1807. Vervolgens werd het tot 1813 bewoond door een zekere Geffens en diens kinderen. Na Joris Tits, die er tot 1815 zijn intrek in nam, werd het bewoond door meubelmaker Jozef Vanbrabant. Na deze hield Jan Kenis er de herberg Au Café suisse. Het huis bewaarde zijn vooruitspringende bovengevel.

Tijdens de jaren voor de eerste wereldoorlog werd De Gulden Clock betrokken door haarkapper Jean-Henri Boussu.

Uit: Hasselt intra muros (1989), p. 84.