Verstraeten is een in Hasselt geboren en gestorven priester. Hij was een zoon van Jacob en van Gertrudis Slegers (Hasselt 1730-1810), die woonden in De Dry Hoefysers aan de Maastrichterstraat. Tot aan zijn overlijden in 1807 was hij rector van het Hasseltse begijnhof.

De Koninklijke Bibliotheek in Brussel bewaart een manuscript (189 p. - 6550 verzen naar de mededeling van de auteur zelf), dat vooral gelegenheidspoëzie van een vrij pover gehalte bevat: de traditionele gedichten op wijdingen en kloosterjubileums, op de huwelijksverjaardag van zijn ouders, op het huwelijk van zijn nicht te 's-Gravenhage; verscheidene gedichten ook aan deze laatste, waaronder een dankgedicht ‘om een Seker Gift’ met daarna ‘Den Lof der vrouwen in Latijnsche en Duijtsche veersen’, dat nogal in tegenstelling staat met de aan zijn nicht toegezongen lof:

Een' vrouw De fakkel is der narre helsche geesten:
een' roode roos' vol stank; sy komt haer' man te feesten
in schijn van soet fenijn; sy stinkt door haer' cieraet
aen het gezicht en huyt; haer' man door list verraed.

Een berijmde brief aan zijn ouders, toen hij ‘ontrent ... twintig jaer’ was, is vanuit Luik geschreven. Hij klaagt over het bier en de thee, vraagt om toezending van eetwaren,
ik meyn u is bekent dat seker en gewis
den stokvisch zonder boter een slecht eten is
en verzoekt ook om zijn ‘dialoog’-boek
op dat ik 't waele leven
zou' worden wel gewoon: want men de tael van 't fransch
door 't lezen van diën boek eerlang verstaet wel gansch.

Waarschijnlijk was hij lid van de Roode Roos: de bundel bevat alleszins een Lof-Galm op ‘D'Heer Nicolaus Michaël Berckx Nieuw-gekosen Prince’, enkele jubelwensen aan het adres van J.A. Baerts, ‘eertyds roem-rugtigen tooneel-betreder’, van wie de rollen (waaronder heel wat vrouwenrollen) worden opgesomd die hij ‘op den Rooselaer’ speelde, een in de kamer opgevoerde ‘samen-spraek’ tussen Policionelle en Arlequin, en een aantal, nogal platvloerse gedichten van wat Verstraeten ‘confraters’ noemt. Het manuscript eindigt met een inhoudstafel en een wijs besluit:

wat sal het praeten aen ons dog baeten? 't is 't best' wy 't laeten
Daerom ik gaen,
en Laet u staen.