Blasius was een geneesheer die leefde in Armenië en bisschop van Sebaste werd. Rond het jaar 316 na Christus stierf hij er de marteldood.

Pastoor Duchateau kocht in 1863 een beeld aan van de heilige. De verering van de heilige Blasius in de kerk van Wimmertingen gaat terug tot de beginjaren van de twintigste eeuw. Na de Tweede Wereldoorlog moest deze devotie plaats ruimen voor die van de heilige Gillis.

Blasius wordt aanroepen tegen keelziekten en tegen het "zwerend vuur". De boeren roepen zijn hulp in om hun vee te genezen van bepaalde ziekten. Blasius zou tijdens zijn leven een kind dat een visgraat had ingeslikt van de verstikkingsdood gered hebben. Zijn feestdag wordt herdacht op 3 februari. Van 3 tot 10 februari werd de heilige tijdens een plechtige octaaf herdacht, waaraan de nodige ruchtbaarheid werd gegeven. De parochieherder geeft op deze dagen een bijzondere Sint-Blasiuszegen. Hierbij houdt hij twee gewijde kaarsen in kruisvorm tegen de hals van de gelovige, waarbij hij een gebed uitspreekt gericht aan de heilige. Vaak offerden de aanwezigen hem spek en duiven.

Wimmertingen kende ook een broederschap ter ere van deze volksheilige.

Uit: Wimmertingen / Warm aanbevolen, pp. 14-15.