In de loop van de jaren 1920 en 1930 begonnen heel wat personen – onder andere Desiré Dobbels, François Gielissen, Camille Dirix en Joseph Lisens – in Hasselt een drukkerij of drukkerijtje.

Camille Dirix stichtte in 1938 een papierhandel en drukkerij in de Maastrichtersteenweg 68 in Hasselt. In 1940 kreeg de drukkerij en alle artikelen die in eigen beheer werden uitgegeven de naam ‘Scandinavia’. Op het eerste gezicht een eigenaardige naam, maar bij nader inzien toch weer niet. In die tijd kwam het papier vooral uit de Scandinavische landen en dat werkte inspirerend bij het zoeken naar een bedrijfsnaam. Camille sprak ontwerper Edgard Darimont aan om een logo te ontwikkelen. Het werd een Vikingschip, een natuurlijke aanvulling op de naam van de drukkerij. Dit logo werd tot op het einde van de activiteiten gebruikt.

In 1957 kreeg Camille het lucratieve idee om, als eerste in Limburg, ansichtkaarten op de markt te brengen. Daarvoor startte hij zijn foto-uitgeverij. Met de medewerking van foto-industrie ‘Jospe’ uit Arnhem in Nederland boekte hij vrij snel goede resultaten, vooral door de afname van fotokaarten door Grand Bazar, Heideland en andere boekhandels. Voor de foto-opnamen werd bij de start fotograaf Eric Stockman ingezet. Ook beroepsfotograaf Jan Nye stelde zich kandidaat. Om een verdere uitbreiding te garanderen werd geïnvesteerd in nieuwe apparatuur. De belangrijkste bezienswaardigheden van alle steden in Limburg stonden intussen op beeld. Vanaf dan kwamen ook kleine gemeenten die wat te bieden hadden aan bod en werd er ingegaan op uitzonderlijke opdrachten. Zo bestaan er ook postkaarten van wielrenners of andere bekende personen.

Er zijn naar schatting zowat 1.080 verschillende zichtkaarten uitgegeven met een oplage van minimum 500 per zicht. Sommige postkaarten waren immens populair. Een bijbestelling voor een postkaart met het Heilig Paterke op 5.000 exemplaren is daar een mooi voorbeeld. Ook de mijnzichten waren populair. Juiste cijfers zijn hierover niet te vinden, maar vermoedelijk zijn er in totaal ongeveer 400.000 kaarten per post verzonden naar alle hoeken van België en zeker ook daarbuiten. Aanvankelijk werd het logo op de achterzijde van de postkaarten gedrukt, maar dat verviel tot een klein zwart vlekje. Vandaar dat vanaf dan alleen de naam Scandinavia op de postkaarten werd vermeld. Vandaar dat vanaf dan alleen de naam Scandinavia op de postkaarten werd vermeld. Zelf bezit Francis Dirix een honderdtal kaarten.

Francis Dirix en zijn broer namen de drukkerij over van hun vader en hielden die draaiende tot voor enkele jaren. De productie van de postkaarten stopte al in 1970, na de opkomst van de kleurenfotografie en de betaalbare kleine camera’s waarmee mensen zelf hun foto’s konden nemen. De broers hielden zich voornamelijk bezig met bedrijfsdrukwerk. Vandaag draagt Francis Dirix nog zorg voor enkele oude drukmachines die hij in een eigen klein atelier draaiende houdt. (1)