De geschiedenis van juweliers Franssen startte in 1962, toen Piet Franssen, die een handel had in oliën en vetten ('Piet Franssen Oliën en Vetten'), toevallig kennis maakte met een groothandelaar in juwelen. De man en de sector waarin hij werkte, spraken Piet meteen aan. Hij begon datzelfde jaar een eigen juwelierszaak in de Demerstraat nr. 40. Na twee jaar verhuisde hij de winkel naar nr. 51.

Tussen 1962 en ca. 1968 liet Franssen een eigen horlogemerk onder de naam 'Adfa' produceren in Zwitserland. Er werden ongeveer 300 stuks van het Adfa-horloge gemaakt.

Vanaf eind jaren ‘60 werkte dochter Edith mee in de zaak. Maar de zaken liepen zo goed dat versterking nodig was. De oudste zoon Willy kwam hen vervoegen in de winkel. De jongste zoon, Ady, begon ondertussen aan het hoger Instituut voor Uurwerkmakers in Leuven zijn studie van uurwerkmaker. Na haar huwelijk verliet Edith de zaak. Ady specialiseerde zich in de daaropvolgende jaren in het ontwerpen van juwelen en volgde een opleiding in Diamondgrading bij de Hoge Raad voor Diamant in Antwerpen. Hij werd dan ook toegelaten bij de Belgische Kamer voor Gerechtsdeskundigen. In 1976 liet vader Franssen de zaak over aan zijn twee zonen. Amper twee jaar later stierf Piet plots na een korte ziekte.

De winkel werd voor het eerst helemaal verbouwd in 1980. De jaren ’60 moesten plaats maken voor een moderne, frisse look. Intussen onderging de zaak ook een subtiele naamsverandering. Aangezien de twee broers de winkel leidden, was er niet langer sprake van Juwelier Franssen, maar van Juweliers Franssen, in het meervoud dus.

In 1983 trouwde Ady Franssen met Jeanine, een bakkersdochter uit Zonhoven, die sinds jaar en dag een trouwe klant was bij Juweliers Franssen. Vier jaar later stapte ze mee in de zaak en drukte al gauw haar stempel op de samenstelling van de collectie. Jeanine wilde in het hogere segment gaan verkopen. Het hieruit voortvloeiende succes maakte een uitbreiding van de zaak noodzakelijk. Het pand onmiddellijk naast hun zaak, nr. 53, werd toegevoegd en de winkel gevoelig uitgebreid. Slechts acht jaar na de eerste verbouwingen werd de juwelierszaak alweer in een nieuw kleedje gestoken. Het pand kreeg een ingang voor horloges en een ingang voor juwelen.

In 2000 ging Willy Franssen na exact dertig jaar met pensioen. Erik, die een opleiding tot horlogemaker had genoten, kwam daarop het winkelteam versterken als rechterhand van Ady Franssen. Een jaar later sloeg het noodlot toe. Inbrekers gingen met een grote buit aan juwelen en horloges aan de haal. Dit voorval was samen met de veertigste verjaardag van de zaak in 2002 een goede reden om het pand andermaal te verbouwen. Om de veiligheid nog te verhogen werden de twee ingangen vervangen door één ingang met een sas. 

De juwelierszaak bleef goed draaien, zodat in 2008 een tweede verkoopster noodzakelijk werd. Twee jaar later stierf 'mama Franssen' op eenennegentigjarige leeftijd. Ze stond altijd klaar voor haar echtgenoot Piet en hun drie kinderen. Op die manier speelde ook zij een belangrijke rol in het succes van Juweliers Franssen.

In 2012 bestond Juweliers Franssen vijftig jaar en werd de winkel opnieuw vernieuwd. Naar aanleiding van die festiviteiten werd in samenwerking met Piet Stockmans een Hasselts juweel ontworpen, de 'Hasluth'.